рустикален | прид.
Селски, рустичен. Рустикална куќа.
рустичен | прид.
Што се однесува на рустика; што е направен грубо, едноставено, без фина обработка; селски. Рустични елементи. Рустични садови од керамика.
рута | ж.
Крпа, партал, облека што е како партал;
рути | несв.
Крши, урива. Рутат сè пред нив.
рутина | ж.
Вештина во работењето стекната со искуство, со вежбање. Таа работа бара рутина. Уште нема рутина во работењето. Таму стекна рутина.
рутинер | м.
Човек што има рутина, извежбан, навикнат на нешто, опитен човек. Тој е политички рутинер. Тој се експонира како извонреден рутинер.
рутинерство | ср.
Особина, пројава, постапка на рутинер. Кога неговата комика е прочистена од познати ефекти, од шаблон и рутинерство, таа донесува нови тонови.
рутиниран | прид.
Што е извежбан, опитен, што има рутина. Од говорницата се чу рутинираниот глас на спикерот.
рутински | прид.
Што се прави по рутина, по вообичаен ред и постапки. Рутинска контрола. Рутинска воена вежба.
рутиште | ср.
Облека, руво. Бели бисери на зелени рутишта ‒ загатка со значење роса. Беше во градски рутишта.
