цвичи | несв.
За прасе, куче и сл. ‒ испушта карактеристични звуци на цвичење поради глад, болка и сл.; квичи. Кучето мавташе со опашката и цвичеше.
цвичлив | прид.
Што личи на цвичење. Цвичлив шепот.
цволи | несв.
цволика | ж.
(бот.) Едногодишна или двегодишна отровна билка со непријатен мирис и лист сличен на магдонос; Conium maculatum L.
цволка | ж.
цврка | несв.
цвркот | м.
Звуците што ги испуштаат некои мали птици (врапци и сл.) или инсекти; цвркотење. Цвркот на врапци. Цвркот на штурци.
цвркотен | прид.
Што е сличен на цвркот, што се огласува со цвркот. Цвркотна песна.
цвркоти | несв.
За птици и инсекти ‒ испушта цвркот. Цвркотеа птици во грмушките.
цвркотлив | прид.
Што многу цвркоти. Цвркотливи врапчиња.