цвиковина | ж.

Течност што изгледа како цвик, што мириса на цвик. Тоа во чинијата не личеше на чорба туку на цвиковина.

цвилба | ж.

Придушен, пискав глас сличен на плач; цвилење. Продорна цвилба.

цвилеж | м.

цвили | несв.

За коњ ‒ испушта карактеристични, жални звуци. Ждребето цвилеше врзано покрај оградата. Коњче цвили во гора зелена.

цвилне | св.

цвителен | прид.

цвитен | прид.

цвитка | ж.

цвитли | несв.

цвитлив | прид.