цинизам | м.
Филозофско учење на старогрчката школа на циниците.
циник | м.
(истор.) Припадник на старогрчката школа на филозофот Антистен која не ги прифаќала моралните норми засновани на општествените вредности.
циничен | прид.
Што пројавува, изразува цинизам, што е непристоен, бесрамен, зајадлив. Циничен автор. Циничен поглед. Цинични зборови.
цинички | прид.
Што се однесува, што припаѓа на циник. Цинички сфаќања.
цинк | м.
Метал со синкавобела боја, хемиски елемент; симбол Zn. Канта од цинк.
цинквајс | м.
Бел прав, цинково белило, се употребува за добивање бела боја. Во сликањето користеше цинквајс.
цинков | прид.
Што содржи цинк, што има цинк. Цинкова руда. Цинков оксид.
цинкограф | м.
Специјалист по цинкографија.
цинкографија | ж.
Постапка, техника на втиснување слики или букви во цинкови плочи заради печатење.
цинкува | несв.
Прекрива, премачкува нешто со цинк. Ги цинкуваше старите делови.
