цицина | ж.
Потечено, црвено место, оток. На раката му се појави цицина.
цицингарец | м.
цицка 1 | ж.
дојка, боска, града.
цицка 2 | ж.
Пролив, дизентерија.
цицка 3 | ж.
Вид лековита билка; Sedum.
цицлест | прид.
За жена ‒ што има силно развиени гради, што е со големи цицки. Цицлеста жена.
цицне | св.
Цица малку, еднаш или неколку пати по малку. Детето цицна и заспа. Јагнето цицна два‒три пати и се тргна.
циц! циц! | изв.
За вабење јариња.
цокле | ср.
Долниот дел на надворешен ѕид на зграда, обично малку издаден. Високо цокле.
цокула | ж.
Тешка, висока обувка, обично војничка. Нови цокули. Топот од цокули.
