црно‒ | претс.
Како прв дел од сложен збор означува дека тоа што е именувано со вториот дел има црна или црникава боја: црнобрад, црнокос, црнокрил, црноок итн.
црно‒бел | прид.
Што е со/во црна и бела боја. Црно-бел телевизор. Црно-бела слика.
црноберзијанец | м.
Човек што се занимава со црна берза, со недозволена трговија. Заработуваше како црноберзијанец.
црноберзијански | прид.
Што се однесува на црноберзијанец и на црна берза. Црноберзијанска стока.
црноборка | ж.
Стебло на црн бор.
црнобрад | прид.
Што има црна брада. Црнобради старци
црноглавка | ж.
Лековита самоникната билка со виолетови цветчиња; Brunella vulgaris.
црногледец | м.
Тој што гледа црно, мрачно, безнадежно на животот; песимист. Животот ме направи црногледец.
црногледство | зам.
црногорец | м.
Стар неженет човек. Во селото има многу црногорци.
