црноризец | м.

Тој што носи црна риза; монах, калуѓер. Стари црнорисци.

црнослива | ж.

Вид слива; Prunus insititia.

црност | ж.

црнотија | ж.

Црна, темна боја на нешто. Црнотија на јагленот.

црно-црвен | прид.

Што е со/во црна и црвена боја. Црно-црвен фустан.

црноцрен | прид.

Што има црна рожна дршка. Црноцрен нож.

црнулав | прид.

црнулест | прид.

црнче | ср.

црнчи | несв.

Работи многу, работи тешко, слабо платено. Црнчи по цел ден за парче леб.