армада | ж.
Голема воздушна или морска воена флота. Оружјата и армадите што се кревале против неа не можат да се добројат.
армас | м.
Свршувачка. По една недела направија армас. Армасот не им се погоди.
армаса | св.
Посврши; направи свршувачка. За Велигден соседите ја армасаа ќерката.
армасар | м.
Стројник, посредувач за да дојде до свршувачка. Бојан беше единствениот армасар во селото.
армасник | м.
Свршеник. По една година тој ѝ стана армасник. Тие беа армасници неколку години.
арматура | ж.
Метални делови во градежништвото кои претставуваат конструкција што ја држи градбата. Проверката покажа дека арматурата била слаба и затоа се урнале двата столба. Арматурата на мостот попушти бидејќи беше од неквалитетно железо.
армија | ж.
Целокупна воена сила на една држава; војска. Армија на нашата држава.
армира | св. и несв.
Направи, прави метална конструкција на градежен објект, постави, поставува арматура. Секоја рамка ја армираа со повеќе редови поцинкуван тел. Тие ги армираа и страничните ѕидови за да ја зацврстат градбата.
армирач | м.
Градежен работник што се занимава со армирање, што армира. Армирачите дојдоа до местото каде што требаше да се гради мостот.
аро | ср.
Стар човек, најчесто во изразот старо-аро.
