бакарлија | прид.

Што има боја на бакар, обично за човек, за неговиот темен тен, за бојата на очите и сл. Бакарлија човек. Очи бакарлии.

бакарник | м.

Котел од бакар. Голем бакарник.

бакарџија | м.

Човек што изработува бакарни садови; казанџија, котлар. Бакарџијата е стар занаетчија.

бакелит | м.

Вид пластична маса, вештачка смола што служи за изработка на изолатори, копчиња, кутии и др. Кутија од бакелит.

бакелитен | прид.

Што е направено од бакелит. Бакелитна кутија.

бакенбарди | и.

Брада од двете страни на лицето, додека средниот дел е избричен. Господин со бакенбарди.

бакла 1 | ж.

Градинарско растение со бели цветови и плод од зрна покрупни од грав; Viciafaba. За готвење се користи недозреаното зрно од зелените мешунки од баклата. Баклата се бере во мај.

бакла 2 | ж.

Мал дрвен сад со рамна површина во кој се става вино или ракија; буклија, матарка. Две бакли вино.

баклава | ж.

Ориентална пита од тенки кори со мелени ореви, по печењето прелиена со шербет. Донесоа тепсија со баклава. Суче кори за баклава.

баклавар | м.

Лице што прави и продава баклава; слаткар. И баклавар и тулумбар, слаткар е.