бакарлија | прид.
Што има боја на бакар, обично за човек, за неговиот темен тен, за бојата на очите и сл. Бакарлија човек. Очи бакарлии.
бакарник | м.
Котел од бакар. Голем бакарник.
бакарџија | м.
Човек што изработува бакарни садови; казанџија, котлар. Бакарџијата е стар занаетчија.
бакелит | м.
Вид пластична маса, вештачка смола што служи за изработка на изолатори, копчиња, кутии и др. Кутија од бакелит.
бакелитен | прид.
Што е направено од бакелит. Бакелитна кутија.
бакенбарди | и.
Брада од двете страни на лицето, додека средниот дел е избричен. Господин со бакенбарди.
бакла 1 | ж.
Градинарско растение со бели цветови и плод од зрна покрупни од грав; Viciafaba. За готвење се користи недозреаното зрно од зелените мешунки од баклата. Баклата се бере во мај.
бакла 2 | ж.
Мал дрвен сад со рамна површина во кој се става вино или ракија; буклија, матарка. Две бакли вино.
баклава | ж.
Ориентална пита од тенки кори со мелени ореви, по печењето прелиена со шербет. Донесоа тепсија со баклава. Суче кори за баклава.
баклавар | м.
Лице што прави и продава баклава; слаткар. И баклавар и тулумбар, слаткар е.