брле | ср.
Оној што е брлив, глупав, будала. Брле ниедно! Тој е брле.
брлив | прид.
Што е болен од брл. Брлива овца.
брливи се | несв.
Се будали, се однесува како болен од брл.
брлог | м.
Легло за диви животни. Превртената земја мириса на некаков брлог од бозје и скапани лисја.
брмка | несв.
брмне | св.
Испушти звук со стиснати усни. Детето брмнало, а вие мислите прднало. Тој брмна нешто под носот и налутено ја тресна вратата.
брмчало | ср.
Дел од гајдата низ кој таа испушта звук на брмчење; брчало. Дулецот, писката и брмчалото ги подмачкуваат со маслиново масло за да не се исушат и да испукаат.
брмчи | несв.
Испушта звук на брмчење, зуење. Наоколу брмчеа пчели и бумбари.
Брно | ср.
Град во Чешка.
брод 1 | м.
Премин преку река каде што е водата поплитка. Длабоко море брод нема / убава Јана род нема.
