брише | несв.
Трие по одредена површина со одредена цел, чисти нешто од некоја површина. Таа ја бришеше правта од сликите.
бришка | изв.
Извик со кој некој се брка ‒ бегај. Бришка!
бришка | ж.
Крпа за бришење во кујната. Како со бришка помината куќата, нема ништо.
брка | несв.
Гони, тера. Ловците и кучињата го бркаа волкот. Аскерот ги брка голораките селани по полето.
бркалка | ж.
Лажица со која се меша, се брка тоа што се готви; боравалка. Бркалката обично е поголема дрвена лажица.
брканица | ж.
Бркање, гонење воопшто. Опасната брканица по планината продолжува.
бркне | св.
Изгони, истера малку, еднаш.
бркотија | ж.
Брканица, мешаница, метеж, дармар. Во салата настана невидена бркотија.
бркотница | ж.
Бркотија, мешаница. Штрајкот на камионџиите направи невидена бркотница во градот.
брл | м.
Болест кај овците во мозокот од која овцата само се врти.
