бастион | м.

Издаден дел од бедем на тврдина; кула на тврдина. Во градот имаше неколку бастиони.

бастиса | св.

Изврши претрес, нападне, опколи. Аскерот целото село го бастиса.

бастун | м.

Специјално изработен стап со свиткана рачка за потпирање при одење. Ја накриви шапката и со бастунот во рацете отиде на шетање.

батак 1 | м.

Блато, мочуриште, кално место. Водата од изворот над текот на реката правеше голем батак околу куќичето. Зацапа во батакот, започнаа да му пропаѓаат нозете.

батаклив | прид.

Блатен, блатски, каллив, каловит. Ме доведоа во батакливо место.

батакчија | м.

Нечесен, расипан човек. Не гледаш ли дека и тој тргнал со батакчиите.

батакчилак | м.

Измама, нечесно работење.