бесполезен | прид.
Што е без полза, без корист, некорисен. Бесполезен обид. Бесполезна заштита. Бесполезни зборови.
бесполов | прид.
Што е без одлика на пол. Бесполово разможување.
беспомошен | прид.
Што не може самиот да си помогне, немоќен, бессилен. Беспомошен човек. Беспомошна девојка. Беспомошно дете. Беспомошни суштества.
беспорен | прид.
Што не може да се оспори, неоспорен. Беспорен збор. Беспорен факт. Беспорни вистини.
беспорочен | прид.
Што е без порок. Беспорочен човек. Беспорочна девица. Беспорочно детство.
беспоштеден | прид.
Што не е поштеден; суров, безмилосен. Беспоштеден напор. Беспоштедна борба. Беспоштедни зборови.
бесправен | прид.
Што е без почитување, без примена на правото, на законот. Бесправен акт. Бесправна акција.
бесправие | ср.
Бесправност, беззаконие.
беспреболен | прид.
Што не може да се преболи, што не преболува. Беспреболна загуба на синот. Беспреболна рана.
беспрегледен | прид.
Што не може да се догледа, непрегледен. Беспрегледно пространство.
