Дарна | ж.
Река во Индија.
даровен | прид.
Што е наменет за дарување; Зошто ми, зошто остана кошула недоткаена? Кошула беше даровна.
даровина | ж.
Дарови што ѝ ги носат сватовите на невестата.
даровит | прид.
Што е надарен, талентиран. Даровито дете. Даровит автор.
даровка | ж.
Крпа, марама и сл. за дарување. Невестата ги подели даровките на сватовите.
даровница | ж.
Писмен документ, акт со кој нешто се подарува. Добиле даровница од кралот. Ти писару, даровница ќе стокмиш.
дародавец | м.
дарпна | ж.
Женска ленена везена шамија за на глава. На орото се гледаше белата дарпна на свекрвата. Да не ја исцрниш дарпната.
дартма | ж.
Крпа за бришење.
дарува | св. и несв.
Даде, дава некому нешто на дар, подари, подарува. Ги дарува месариите. Детето го даруваа за донесената вест.
