дотурка | св.
Со туркање донесе нешто до некое место. Тој го дотурка бурето до дворот.
доубие | св.
Усмрти некого што е претходно ранет или повреден. Прво го запалиле жив, а потоа и го доубиле.
доуми (се) | св.
Смисли, сфати нешто. Не можев да (се) доумам што станува. Не се доумуваше што се случува.
доуништи | св.
Уништи нешто или некого сосема, до крај. Невремето ги доуништи градинарските насади.
доусоврши | св.
Усоврши нешто до крај. Го доусоврши терзискиот занает.
доуточни | св.
Направи да биде поточно, појасно. Го доуточни прецизно. Го доуточнивме договорот.
доучи | св.
Заврши со учењето на определена школа, занает и сл. Тој ниеден занает не доучил. Го доучи курсот по англиски јазик.
дофат | м.
Растојание до кое може да се дофати, да се досегне. Му дојде на дофат.
дофати | св.
Фати, зеде испружувајќи рака. Одвај го дофати јажето. Го дофатила српот.
дофатлив | прид.
Што може да се дофати, да се досегне. Дофатлива височина.
