душеме | ср.
Дрвен под. Беше пикнат под штиците на душемето.
душен | прид.
Задушлив. Душна визба.
души 1 | несв.
Прави пречки, го спречува дишењето; задушува. Астмата го душеше старецот. Нешто го души во грлото.
души 2 | несв.
За животно (обично пес) – мириса нешто. Шарениот коњ ги душеше своите нови пријатели. Мачката душеше околу бунарот.
душка | несв.
Со куси, брзи движења души, мириса, бара нешто; души2. Кучето душка по трагата на бегалецот. Говедата ја душкаа тревата.
душкало | ср.
Лице што душка; Тие се покажаа како добри душкала.
душман | м.
Противник, непријател. Падна во рацете на душманот. Тие беа смртни душмани. Твојот пријател е мој душман.
душманин | м.
душманлак | м.
Големо непријателство, омраза. Да го заборавиме нашиот душманлак и да почнеме одново.
душник | м.
Дел од органите за дишење во форма на 'рскавична цевка која започнува од гркланот и продолжува до белите дробови. Му го стискаше душникот. Ме дразнеше во душникот.
