далаверџија | м.

Сплеткар, подметнувач на нешто; снаодлив човек, посредник во необични зделки. Беше далаверџија, се снаоѓаше секаде.

далак | м.

Слезина.

далаклив | прид.

далакосан | прид.

Што боледува од далак. Во стомакот чувствува тежина, далакосан е.

Далас | м.

Главен град на сојузната држава на САД Тексас.

далга | ж.

бран.

далгува се | несв.

далдиса (се) | св.

Се занесе (се) внесе во нешто; тргне по нешто. Се далдисаа во игрите. Се далдиса во девојчето. Другарите далдисале по него дури в чаршија.

далек | прид.

далековид | прид.

(мед.) Што го гледа она што е далеку, а не го гледа добро она што е блиску. Од раѓање сум далековида.