еднобожие | ср.

еднобоштво | зам.

Верување во еден бог, монотеи

едновалентен | прид.

Што содржи само една валенција.

едновековен | прид.

Што трае еден век.

едноверен | прид.

Што има една вера.

едноверец | м.

Тој што има една вера.2.Тој што има иста вера со некој друг.

едноверник | м.

едновечерен | прид.

Што трае една вечер, што се случува во една вечер.

едновремен | прид.

Што се случува во исто време со нешто друго; истовремен.

едноврсен | прид.

Што е на исти години, што има иста возраст со некој друг.