егзалтиран | прид.
Силно возбуден, занесен; обземен од силни чувства. Егзалтирани нежности. Егзалтирани љубители на нашето народно поетско богатство.
егзарх | м.
Поглавар на самостојна православна црква или на определена црковна област; митрополит, застапник на патријархот.
егзархија | ж.
Самостојна православна христијанска црква на чело со егзарх.
егзархист | м.
Приврзаник на дејствувањето на Бугарската егзархија во Македонија. Македонското словенско население било разделено по цркви и вери, имало: егзархисти, патријаршисти, протестанти, унијати, дури и муслимани. Во борбите се вклучила и таа бидејќи била егзархистка, една од ретките жени што учествувале во востанието.
егзекутива | ж.
Извршна власт.
егзекутивен | прид.
Извршен. Егзекутивна власт. Егзекутивна постапка.
егзекутира | св. и несв.
Изврши, извршува смртна пресуда. Во раните утрински часови го егзекутираа на плоштадот. Владата нареди да ги егзекутираат бунтовниците.
егзекутор | м.
Извршител на смртна казна, џелат. Егзекуторот беше покриен со црна ќулавка. Егзекуторите останаа непознати за нас.
егзекуција | ж.
Извршување смртна пресуда. Егзекуцијата беше извршена наредната недела пред мал број присутни. Пред егзекуцијата осудениот изјави дека е среќен бидејќи завршува неговата земна агонија.
егзема | ж.
Заболување на кожата проследено со црвенило и со ситни гнојни меурчиња и најчесто со јадеж. Рацете му беа фатени од долготрајни егземи, кои ја нарушуваа естетиката.
