жалит | прид.
Однадвор допира жалита песна.
жалител | м.
Поднесувач на жалба. Жалителот ја повлече жалбата.
жалник | м.
Лице што е жалосно, несреќно, бедно. Жалникот мој! Поарно да умреше со другарите.
жаловен | прид.
жаловит | прид.
жалосен | прид.
жалослив | прид.
Што е милостив, сожалив, со меко срце. Неговата жена беше многу жалослива и на сите им помагаше. Тој беше жалослив кон сиромасите.
жалосник | м.
жалост | ж.
Душевна болка, тага, жал. Неговата постапка ми причинува жалост.
жалости | несв.
Прави некого жалосен, нанесува некому жал. Тој не сакаше да ги жалости срцата на своите родители.
