заслепен | прид.
Што е заблуден, заведен од нешто. Заслепен од омраза. Заслепени обожаватели.
заслепи | св.
За светлина и др. – попречи (најчесто привремено) да гледа добро. Светлината му ги заслепи очите. Белината на снегот ги заслепи планинарите.
заслепителен | прид.
Што заслепува; Заслепителна светлина.
заслепувачки | прид.
заслепителен. Заслепувачки блесок.
заслизга | св.
заслон | м.
Место заштитено од дожд, од ветер, од сонце и сл.; засолниште.
заслуг | м.
Чествување спроти слава, почеток на славење на светителот, заштитник на домот.
заслуга | ж.
Постапка, дело што придонесува за нешто, што е од општа корист, што заслужува почит и признание. Извонредни заслуги. Воени заслуги.
заслугува | св.
Почне да слугува. Таа уште од мала заслугува по туѓи куќи.
заслужен 1 | прид.
Што има заслуги за нешто. Заслужен патриот. Заслужни личности.
