з | глас

Глас, звучна согласка во македонскиот стандарден јазик, уснена според местото на образување, фрикативна според начинот на образување.

за | предл.

Може да означува:

за- | претс.

Претставка/префикс за образување глаголи со следниве значења:

зааби | св.

Почне да аби нешто. Тој ја зааби секирата со сечењето на едно големо стебло.

заака | св.

Одејќи, го изгуби, го згреши патот; заскита. Не знам каде сум заакал. Да си одевме по патот, немаше да заакаме.

заангажира (се) | св.

заапе | св.

Почне да апе;

заарни се | св.

Се зближи со некого, се спријатели. Тие беа скарани, ама сега се заарнија.

заарчи | св.

Почне да арчи. Заарчи од парите уште пред да ги донесе дома.

заб | м.

Еден од белузлавите коскени израстоци во вилиците на човекот и на животно што служат за кинење и за џвакање храна во устата. Горни (долни) заби. Предни заби. Имаше убави бели заби. Ги стисна забите.