затекне | св.
затемели (се) | св.
затемелувач | м.
Тој што поставува основа;
затемнее | св.
Почне да темнее. Прозорците затемнеаја и сѐ стивна.
затемнение | ср.
затемни | св.
Направи да биде темно. Ја затемни собата со спуштањето на ролетните.
затемнување | ср.
(астр.) Полно или делумно засенување на светлината на небесно тело. Затемнувањето на сонцето не треба да се гледа со голо око.
затепа | св.
Почне да тепа, да удира. Човекот се сврте и го затепа кучето крвнички. Таткото одвај се воздржа да не го затепа палавиот син.
затепка | св.
Почне да тепка, да пелтечи, да д'тка. Момченцето плашливо затепка.
затера | св.
Почне да тера; да гони. Овчарот ги затера овците на пасење.
