земјовладелски | прид.
Што се однесува на земјовладелец.
земјовладение | ср.
Право на сопственост врз определена површина земја (земјиште).
земјоделец | м.
Тој што се занимава со обработка на земјата како главно занимање; полјоделец. Татко ми е земјоделец и произведува многу видови компири.
земјоделие | ср.
земјоделски | прид.
Што се однесува на земјоделец. Земјоделските семејства главно живеат на село.
земјомер | м.
Човек што професионално се занимава со мерење на земјишни површини;
земјопосед | м.
Земјиштен имот.
земјопоседник | м.
Тој што е сопственик на (многу) земја како имот;
земјопоседнички | прид.
Што припаѓа, што се однесува на земјопоседник.
земјоса се | св.
Стане болно блед, добие нездрав изглед на лицето со боја на земја.