исшили | св.

Наостри, направи нешто да има остар врв, шилец.

исшилчи | св.

исшлака | св.

Измачка со нешто, извалка нешто. Ја исшлака блузата со боја.

исшлапа | св.

Шлапне некого повеќепати. Ја исшлапаа по лицето за да ја освестат.

исшлифува | св.

исшпионира | св.

Еден од соседите го исшпионира кај власта.

исшути | св.

Направи нешто да биде шуто. Немаа доволно време да ја исшутат сета пченка.

исшутира | св.

Ја исшутира топката како да го истури бесот врз неа.

ита | несв.

Итавме кон југ, два дена без да запреме.

итака | сврз.

Искажува исполнет услов, погодност за вршење дејство; штом, кога веќе. Итака сте тука, да се договориме што ќе правиме понатаму со него. Итака ми е многу скапо, ќе му го откажам договорот.