итроштина | ж.
итрува | несв.
Се прави итар. Итруваше тој со старците пред берберницата по цел ден.
ифрит | прид.
Што е налутен, бесен. Не задевај го, денеска е ифрит.
ифтибар | м.
Чест, почитување. Ќе ти држам ифтибар, како да не!
ифтирија | ж.
Тоа се само ифтирии, таа ги измислува.
их! | изв.
За изразување жалење. Их, како не му реков да не оди таму!
иха! | изв.
За изразување голема мера. Иха, колку ми поминало мене преку глава!
ихтиза | ж.
ихтиол | м.
Катранеста маса што се употребува за лекување кожни болести и за дезинфекција.
ихтиолог | м.
Тој што се занимава со ихтиологија.
