итер | м.
Ароматична билка, сардела што се користи како зачин, се става во слатко за да го подобри мирисот; миск, слаткарче; Pelargonium odoratissimum.
итрец | м.
Тој што е итар. Не можеш да го излажеш, тој е вистински итрец.
итрина | ж.
Итра постапка. Од него само некоја итрина можеш да очекуваш.
итроман | м.
итроштина | ж.
итрува | несв.
Се прави итар. Итруваше тој со старците пред берберницата по цел ден.
ифрит | прид.
Што е налутен, бесен. Не задевај го, денеска е ифрит.
ифтибар | м.
Чест, почитување. Ќе ти држам ифтибар, како да не!
ифтирија | ж.
Тоа се само ифтирии, таа ги измислува.
их! | изв.
За изразување жалење. Их, како не му реков да не оди таму!
