ихтиологија | ж.
Наука, гранка на зоологијата што ги проучува рибите.
ихуу! | изв.
ич | прил.
Ништо, никако. Оди да купиш кафе, ич нема веќе. Тоа ич не доаѓа предвид.
иш! | изв.
а) За бркање кокошки. б) За бркање што било друго. Иш, чумо, иш!
ишала! | изв.
Дај боже.
ишарет | м.
Знак, гест. Се разбраа со ишарети.
ишарети | несв.
Прави ишарети. Сакаше да позборува нашински, а не само да мрмори и да ишарети.
ишари | св.
Украси со шарки. Таа го ишари килимот со разни шарки.
ишарка | св.
Таа го ишарка цртежот.
ишијас | м.
Силни болки што се шират од 'рбетот по должината на нервот на ногата.
