кривичен | прид.
Што е во врска со дела направени против лица и имот. Кривична постапка. Кривично дело. Кривично право.
кривичок | прид.
Што накривува малку при одењето.
кривка | несв.
Криви по малку; накривнува. Бабата кривкаше по патот.
кривне | св.
Сврти, заврти. Ги кривнаа вратовите кон мене. Кривна по сокакот.
криво | прил.
Свиткано, извиткано, искривено, накриво. Патот криво врви.
кривоверен | прид.
Што не ја исповеда вистинската вера; Осуден е како кривоверен.
кривоверец | м.
Тој што е кривоверен; еретик. Во селото се верници, ама има и по некој кривоверец.
кривоверство | ср.
Верско учење што се противи на догмите на владејачката религија.
кривоврат | прид.
Што има крив врат;
кривоглед | прид.
Што гледа накриво; шашлив. Кривогледа невеста.
