крив | прид.
Свиткан, извиен, што не е прав; што има искривен облик. Криви патишта. Крива река. Криво рало. Крив нож. Криви рогови.
крива | ж.
(мат.) Извиена линија што не прави агол.
кривак | м.
Крива Паланка | ж.
Град во Македонија.
кривачка | ж.
Многу искривено дрво. Исечи ја кривачкава.
кривда | ж.
Неправедна постапка, неправда; Кривдата го уништи.
кривец | м.
Виновник. Тој не е кривецот за тепачката.
криви | несв.
Прави да биде нешто криво, извиткува. Ги криват играчките.
кривина | ж.
Искривеност, отстапување од правата линија или од рамната површина; нерамнина. Бокал со тркалезни кривини. Старечка кожа со кривини и бразди.
кривица | ж.
