молскавичен | прид.
Што е како молскавица, секавичен, блескав, брз. Молскавична брзина. Молскавичен успех.
молскот | м.
Блесок. Му се гледаше необичен молскот во очите.
молскотен | прид.
Што е светкав, блескав. Молскотен поглед.
молскоти | несв.
Блеска, светка; Ѕвездите на небото молскотеа. Очите му молскотеа.
молсне | св.
Блесне, светне. Во главата му молсна прашање.
молчалив | прид.
Што обично молчи, што не сака многу да зборува. Беше тивок, молчалив човек
молчаливец | м.
Тој што молчи
молчешкум | прил.
молчи | несв.
Не зборува, не пушта глас; зборува. Молчеа додека зборуваше професорот.
молња | ж.
Нагло електрично празнење во атмосферата проследено со светлина.
