муфљуз | м.

Пропаднат човек; вагабонт, скитник.

муфте | прил.

Бесплатно, на туѓа сметка, џабе. Јаде и пие муфте.

муфтеџија | м.

Тој што сака сè бесплатно, за џабе, што сака да се чести на туѓа сметка.

муфтија | м.

Муслимански свештеник (најстар и највисок во една област); великодостојник.

мухамеданец | м.

Припадник на муслиманската вера, муслиман.

мухамеданство | ср.

мухаџир | м.

Иселеник, бегалец, емигрант.

мухаџирлак | м.

Иселеништво, емигрантство.

мухур | м.

муц! | изв.

Во изразот туц-муц.