мутав 2 | прид.
Нем, што нема способност да зборува.
мутавџија | м.
Занаетчија што изработува мутави, постилки или покривки од козина. Татко му беше мутавџија.
мутавџилак | м.
Мутавџиски занает.
мутант | м.
Организам што претрпел промена во наследните особини.
мутација | ж.
(биол.) Наследно пренесување на некоја промена во организмот што не е резултат на вкрстување. Степен на мутација. Генетски мутации.
мутира | св. и несв.
(биол.) За живи организми – со мутација промени, менува својства, особини.
мутлак | мод.
Секако, сигурно, веројатно, бездруго, со увереност. Мутлак се уморила. Мутлак ме излажа.
мутли | и.
Потпокрив. Старите работи се фрлаат во мутлите.
муур | м.
Печат, жиг. Му удри еден муур.
муф | м.
Дел од женска облека, едноделна ракавица (најчесто од крзно) со отвори од двете страни, за греење на рацете. Си ги стопли рацете во муфот.
