маченик | м.
Тој што се мачи, што трпи, што пати. Цел живот беше маченик.
мачеништво | ср.
Трпење, поднесување маки, мачење, измачување.
маченце | ср.
мачи 1 | несв.
Создава некому мака, тешкотија (телесна или душевна); измачува. Го мачеа за да признае. Го мачеа тешки мисли.
мачи 2 | несв.
Раѓа, коти мачиња.
мачилиште | ср.
Место, просторија за мачење. Подрумот на зградата беше претворен во мачилиште.
мачило 1 | ср.
Мачење, труд, мака. Со мачила ги изгледа децата.
мачило 2 | ср.
Кот од мачка. Мачилото го фрлија во вода.
мачител | м.
Тој што мачи некого. Се појави суровиот мачител и сите се стресоа.
мачка | несв.
Покрива нешто со тенок слој течност или каша. Мачка путер на лебот.2. Нанесува нешто на лицето или на кожата со триење, масирање. Жената го мачкаше лицето со крем. Мајката го мачкаше детето со ракија.
