нота 2 | ж.
Во дипломатијата – писмено обраќање на една влада до друга. Протестна нота. Размена на ноти.
нотар | м.
Овластено лице што врши правни услуги во оформување и заверување на разни правни документи.
нотарски | прид.
Што припаѓа, што се однесува на нотар и на нотарка. Нотарски акти. Нотарска дејност.
нотен | прид.
Што се однесува на нота1. Нотен знак. Нотен запис. Нотна тетратка.
нотес | м.
Мала џебна тетратка; бележник.
нотира | св. и несв.
Забележи, забележува; запише, запишува.
нотиран | прид.
Што е запишан со ноти. Нотирана песна.
нотка | ж.
ноторен | прид.
Општопознат, очевиден. Ноторен факт. Ноторна вистина.
ношви | и.
