омарен | прид.

Што е исполнет со омарнина. Беше еден од првите омарни денови на пролетта.

омарина | ж.

омарлушен | прид.

Тој ќе биде омарлушен за првпат во животот, а испи само едно лонче ракија.

омарлуши се | св.

Изгуби сила, ослабне;

омарнина | ж.

Спарно време пред дожд, голема горештина и влага, запурнина. Сивото парче небо станува задушно како во омарнина пред дожд што се готви да плисне, но не може. Животните беа се затаиле под сенка, замрени од тешката омарнина.

омаскари | св.

Осрамоти некого. Го омаскари пред целиот свет.

омасови | св.

Направи да биде нешто масовно, зголеми нешто со привлекување на поголем број лица. За таа цел тие треба да ја омасоват својата група.

оматуви | св.

Стане заборавен, занесен, изгубен; се. Сосем си оматувел, та не знаеш што ти тресе јазикот.

омаудрен | прид.

Стоев омаудрен без уста да отворам.

омаца | св.

Извалка, измачка со нешто. Ги омаца ракавите во чинијата.