обессилен | прид.
Што е слаб, без сила; бессилен. Обессилен човек.
обессили | св.
Одземе сила некому, измори, изнемошти некого. Тој уште со првиот удар го обессили противникот.
обесхрабрен | прид.
Што изгубил, што нема храброст, што е исплашен, малодушен. Обесхрабрени натпреварувачи.
обесхрабри | св.
Направи некој да изгуби храброст, деморализира, исплаши некого. Уште со првиот неуспех, таа го обесхрабри својот тренер. Лошите вести ги обесхрабрија селаните.
обесхрабрувачки | прид.
Што обесхрабрува, што предизвикува обесхрабрување. Обесхрабрувачки резултати.
обесцени | св.
За пари, вредносни хартии и др. – направи да ја загуби цената, вредноста. Пазарот ги обесцени акциите на фирмата.
обесчести | св.
Посрамоти, понижи некого, извалка чест некому. Таа науми да ги обесчести и мажот и неговата фамилија.
обесштети | св.
Даде отштета за нанесена загуба, штета. Државата ќе ги обесштети лицата чии имоти беа поплавени.
обете | бр.
За именки од женски и од среден род – и едната и другата, и едното и другото; двете. Обете раце. Обете страни. Обете ќерки. Обете села. Обете деца.
обетка | ж.
Накит што се носи на ушите. Златни обетки. Долги обетки.
