опамети | св.
Повлијае врз некого да биде разумен, да постапува разумно; вразуми. Го затвориле за да го опаметат. Појди, опамети го!
опарак | м.
Груб, суров, недоделкан човек.
опари | св.
Направи некој да стекне пари. Таквата добивка го опари.
опасе | св.
За животно – изеде сè што е за пасење, изеде сè и до крај. Овците ја опасија целата ливада.
опасен | прид.
Што може да предизвика пропаст, опасност, што може да го загрози животот. Опасна змија. Опасно место. Опасна авантура. Опасен човек.
опасно | прил.
На опасен начин, страшно. Не гледаше тој во тоа ништо опасно. Дење беше опасно за него да излегува на улица.
опасност | ж.
Опасна состојба, положба, ситуација. Сè бега пред опасноста, кога таа навестува катастрофа. Со колкава дрскост се изложува на опасности. Речиси нема никаква опасност да те фатат.
опат | м.
Игумен на машки манастир во некои католички редови.
опатица | ж.
Игуменка на женски католички манастир.
опатија | ж.
Католички манастир заедно со неговите имоти.
