оплакувач | м.

Тој што оплакува, што жали.

оплакувачки | прид.

Што се однесува на оплакување.

оплата | ж.

Дрвена рамка за бетонски конструкции при градба на објект. Мајсторите ја поставија оплатата пред да почнат со бетонирање.

оплаче | св.

Со плач изрази жал за некого или нешто.

оплен | м.

Водорамна греда на кола. Мажите паѓаа ничкум од колите долу, а опленот тропотел празен.

оплени | св.

Ограби, опљачка. Тие им го опленија целиот имот.

оплеска | св.

Многу извалка, изгнаси.

оплете | св.

Плете околу нешто, обвие со плетка. Чаршафот го оплете со ситна плетка.

оплитни | св.

Стане плиток. Реката од сушата оплитнела.