објаснител | м.
објаснителен | прид.
Што содржи објаснување, што служи за објаснување на нешто. Објаснителен текст. Објаснителни белешки.
објаснување | ср.
Глаголска именка од објасни.
објаснувач | м.
Тој што објаснува нешто, што дава некакво објаснување. Тој е добар објаснувач на математички задачи.
објаснувачки | прид.
Објаснувачки зборови.
објект | м.
Нешто (предмет, појава, факт) кон кое е насочено човековото внимание или дејност. Објект на внимание. Објект на проучување.
објектив | м.
Дел од оптички апарат составен од една или повеќе леќи и насочен кон предметот што се набљудува. Објектив на микроскоп. Објектив на камера.
објективација | ж.
Пренесување, премин на нешто во облик што може да се набљудува, во објект на набљудување; опредметување. Творечка објективација.
објективен | прид.
Што постои независно од човекот и од неговото сознание; реален, стварен, вистински. Објективна реалност. Објективни услови.
објективизам | зам.
Метод на испитување, проучување на настаните и појавите од општествениот живот што се темели врз објективната реалност. Научен објективи
