оти | сврз.
бидејќи, зашто, затоа_што, заради тоа што, одошто. а) За поврзување зависносложени причински реченици. Јас не дојдов оти бев болен. Оти не знаеја ништо, тие не положија. б) За надоврзување, со вметната реченица, при дообјаснување. Оти, како што гледате, за нас не постојат пречки. Оти, колку што знам јас, таму нема веќе што да се бара.
оти | прил.
Во прашални реченици. Оти не дојде?
отиде | св.
Појде кај некого или некаде. Отиде на прошетка. Отиде на работа. Децата отидоа дома на спиење. Девојките отидоа на вода. Сите отидоа на свадба.
отима | несв.
Насилно зема нешто од некого, Разбојниците отимаа сѐ што ќе видеа.
отимач | м.
Тој што отима. Таа се оттргна од рацете на отимачот.
откаже | св.
Престане да признава важност на нешто однапред договорено. Го откажа состанокот. Потстанарите го откажаа договорот за купување на станот. Драмскиот театар ја откажа премиерата.
отказ | м.
Акт за прекинување на договорен или службен однос, за отпуштање од работа, од служба. Директорот подели неколку откази. Шефот му врачи отказ. Отказ на договор. Даде отказ на работното место.
отказен | прид.
Што се однесува на отказ. Отказен рок. Отказно решение.
откај | предл.
Со пространствено значење: а) Место. Ќе појдеме откај мене на концертот. б) Потекло. Сите примери му се откај Цепенков. в) Правец. Кај нас дождовите обично идат откај југ.
откако | сврз.
Во временски реченици да се назначи дека дејството во главната реченица ќе се изврши по дејството во зависната дел-реченица. Откако ја напиша домашната работа, тој отиде да си игра. Тие дадоа гол откако го сменија начинот на игра. Откако се смени власта, стандардот на граѓаните почна да се менува.
