откаршија | прил.

Од спротивната страна; отспротива. Откаршија имаше една убава голема куќа.

откачи | св.

Симне, извади нешто што е закачено, обесено. Момчето ја откачи тамбурата од ѕидот и почна да свири. Тој го откачи палтото од закачалката.

откине | св.

Одвои дел од целина; скине. Домаќинката откина парче од тестото и го расука. Кучето му откина парче од панталоните на крадецот.

откинувачка | ж.

Спас, спасение, откинување. Нема откинувачка од оваа работа.

отклик | м.

отклинка | св.

Отиде негде со клинкање, клинкајќи. Отклинка до креветот.

отклон | м.

Отстапување од определена линија. Многуте есеистички отклони во кажувањето придонесуваат ова дело да се вброи во хибридните романи. Отклонот е една стилско семантичка и естетска отстапка. Учениците прават отклон од линијата на телото, на левата и на десната страна, имитирајќи го поточето.

отклони | св.

Направи да се отстапи од определена линија. Тој отклони од партиската директива.

отклопи | св.

Симне поклопка од нешто. Го отклопи тенџерето да не претечува.

отклучи | св.

Отвори брава со клуч; Тој отклучи и полека влезе. Ги отклучи фиоките и почна да пребарува по нив.