означи | св.
Стави ознака; обележи. Го означиле патот.
озоба | св.
Изеде со зобање, иззоба. Коњите го озобале зобот.
озон | м.
Отровен, син гас од молекули што содржат три атоми кислород; алотропска модификација на кислород, кој се наоѓа во горната атмосфера каде што го апсорбира поголемиот дел од штетното ултравиолетово зрачење на сонцето; се јавува во поголема концентрација во воздухот по дожд и грмежи; симбол О3. Дишеше од воздухот полн со озон.
озонатор | м.
Направа за производство на озон по вештачки пат;
озонер | м.
озонизација | ж.
Процес на збогатување на воздухот со озон.
озонира | св. и несв.
Исполни, исполнува со озон.
озонометар | м.
Направа за мерење на концентрацијата на озон.
озонски | прид.
Што се однесува на озон; што има озон. Озонска обвивка. Озонска дупка.
озраченост | ж.
Состојба предизвикана од радиоактивно зрачење.
