озрачи | св.
Изложи на зрачење. Работата со такви материи го озрачи.
ока | ж.
Мерка за тежина – 1282 грама. Ока брашно. Две оки вино. Ока сирење.
окади | св.
При религиозен обред – исчади со темјан. Се помоли пред иконата, ја окади собата и седна.
окае | св.
Искупи грев со каење. Отиде во манастир да ги окае гревовите.
окаен | прид.
Слаб, кутар, беден, очаен. Окаен човек.
окаеник | м.
окаже | св.
Открие, предаде тајна. Тој не е доверлив човек, ќе те окаже.
окали | св.
Извалка со кал. Ги окали чевлите одејќи низ тревата.
окалки | и.
оканик | м.
Сад; оканица.
