пан- | претс.

Претставка за образување именки и придавки со значење на целосност, сеопфатност на нешто што е именувано во основата, на пр.: панславизам, пантеизам и др.

панагија | ж.

Иконче со лик на Христос или на Богородица што го носат православните епископи.

панагон | м.

Додатен товар што се става врз самарот од коњи, магариња, маски; горниот дел од самарот.

панаѓур | м.

Голем пазар што се одржува во определен период од годината и на определено место. Новогодишен панаѓур. Пролетен панаѓур. Манастирски панаѓур.

панаѓуриште | ср.

Место каде што се одржува панаѓур.

панаѓурски | прид.

Што се однесува на панаѓур. Панаѓурски тапани.

панаѓурува | несв.

Прави панаѓур, се наоѓа на панаѓур.