пожариште | ср.

Место каде што имало пожар. Пламења се креваа до небото, селото стана пожариште.

пожарникар | м.

Тој што по професија гасне пожар и е припадник на противпожарна служба. Пожарникарите по неколку часа го изгаснаа пожарот.

пожеже | св.

Жеже малку, кратко време.

пожелен | прид.

Што одговара на желбите, сакан, посакуван. Пожелен настан. Пожелно присуство. Пожелна состојба.

пожели | св.

Сака, посака, има желба за нешто. Пожели малку вода. Тие пожелаа да одат на реката да ловат риби.

пожени | св.

Ожени повеќемина; испожени. Таа ги пожени синовите, сега на ред се ќерките.

поживее | св.

Помине живот, обично проживее убаво. Тој убаво поживеа. Поживејте ја младоста зашто иде староста!

поживи | св.

Во благослови ‒ пожелување на долг живот. Господ да ми те поживи. Да ти ги поживи Господ дечињата.