полонист | м.

Лице што се занимава со полонистика.

полонистика | ж.

Наука што се занимава со проучување на јазикот, книжевоста и историјата на полскиот народ.

полпат | прил.

Половина пат, простор што се наоѓа приближно на средината од некој пат. Застана на полпат и се мислеше дали да се врати. Ќе се чекаме на полпат. Поминавме полпат.

Полска | ж.

Држава во Европа.

полски | прид.

Што се однесува на поле, што припаѓа на поле. Полски работи. Полски цвеќиња.

Полтава | ж.

Град во Украина.

полти | несв.

Поткапува, тече малку течност од некој сад, подлизнува. Стомната полти. Чашата полти.

полтрон | м.

Лицемер, лажен додворувач, човек со особина на улизување пред други што ги смета авторитети; бескарактерен човек. Тој нема вистински пријатели, има само полтрони.

полтронство | ср.

Особина и постапка на оној што е полтрон. Сето тоа е едно обично полтронство.