пашалак | м.
(истор.) Административна област управувана од паша.
пашапорт | м.
пашин | прид.
Што припаѓа на паша2. Пашина војска. Пашини ќерки
пашинец | м.
Близок, доверлив човек на пашата.
пашиница | ж.
Жена на паша. Пашиница во убави одаи
пашит | прид.
За коњ, магаре, маска и др. добиче ‒ што пасе одврзано, без самар, слободно. Пашити добици. Пашитно говедо.
пашка | несв.
Прогонува, брка. Старецот ги пашкаше децата и мавташе со кривото бастунче.
пашканат | м.
Градинарско мирисливо растение со високи и разгранети стебленца и со вретенест бел корен, кои се употребуваат во кулинарството; Pastinaca sativa;
пашкул | м.
пашов | прид.
