разровкувач | м.
Земјоделска машина за обработка на почвата; разривач. Нова серија разровкувачи на почвата.
разружа | св.
Отстрани, симне од некого опрема, накит и сл. Тој ги разружа коњите. Млади девојчиња ја разружаа невестата.
разрука се | св.
разрумени | св.
Направи да стане румен, заруменет. Сонцето му го разрумени лицето.
разрушен 1 | прид.
Што е разурнат, престорен во урнатини, уништен. Разрушен мост. Разрушен дом. Разрушени градови.
разрушен 2 | прид.
Што е разбушавен, неисчешлан. Руси коси разрушени. Долга разрушена коса.
разрушение | ср.
Урнатина, нешто што е разурнато. На местото од градот се наоѓаа разрушенија.
разрушеност | ж.
Состојба на тоа што се разрушило;
разруши 1 | св.
Разурне, разори, сруши, уништи, претвори во урнатини. Силниот земјотрес го разруши градот. Тој го разруши внатрешниот ѕид. Силната експлозија го разруши мостот.
разруши 2 | св.
Разбушави, направи да стане бушаво. Момчето ѝ ја разруши убавата фризура. Таа си ја разруши косата.
