разредба | ж.
Редослед, распоред, класификација, групирање. Со новата разредба добиваме три групи.
разреден | прид.
Што е растворен (за течност, гас, воздух), со помала густина, што не е густ, со послаба сила. Разредена киселина. Разреден воздух. Разреден амонијак. Разредена ракија со вода.
разреди 1 | св.
Зголеми растојание меѓу одделни лица или предмети, размести пооддалечено, смести на определена оддалеченост. Наставничката ги разреди учениците. Ветрот ги разреди лисјата на дрвјата. Непланските сечења ја разредија шумата. Таа го разреди расадот.
разреди 2 | св.
Растури, расипе нешто. Децата ја разредиле целата куќа, со денови е така, јас ќе наредам, тие ќе разредат.
разредлив | прид.
Што може да се разреди, да се раствори лесно. Разредлива течност. Разредлив гас. Разредливи супстанции.
разредувач | м.
Средство за разредување, материја што служи за намалување на густината на друга материја. Разредувач за боја. Разредувач за лак. Силен разредувач. Алкохолен разредувач.
разреже | св.
Раздели нешто на делови. Го разреже овошјето и го стави во чинија. Таа ја разрежа лубеницата.
разрез | м.
Прорез, разрежано место. Фустан со разрези отстрана. Кошула со длабок разрез. Разрези на ракавите.
разрезува | несв.
разресен | прид.
Што е со реси, што е изресен. Разресено здолниште. Разресени черги.
