разрива | несв.

разривач | м.

Земјоделска машина за обработка на почвата. Длабоко разровкување на почвата се врши со разривачи и специјални плугови.

разрига се | св.

Почне силно да рига. Детето се разрига.

разрие | св.

Изрие, раскопа. Разријте ја таа грамада, расчистете го патот. Тој ја разри земјата околу себе. Водата ја разри браната.

разрика се | св.

За животно ‒ почне да рика силно и долго. Говедата се разрикаа. Магарето се разрика.

разрине | св.

Раскопа, разрие, расчисти со лопата. Тие веднаш го разринаа снегот.

разрипа | св.

Натера, поттикне некого да рипа, да скока со поголем интензитет. Убавата музика ги разрипа гостите.

разрита се | св.

разровка | св.

Направи да стане ровок, ронлив, да се раздробува. Подривачот го разровка долниот дел на почвата. Оваа машина ја издроби и ја разровка земјата.

разровкан | прид.

Што е ронлив, раздробен. Разровкан слој почва. Разровкани почви. Разровкана земја.