рандеву | ср.

Состанок, обично љубовна средба. Моето прво рандеву пропадна.

рандман | м.

Сооднос, принос, приход добиен од сировината во вид на фабрикат или на полуфабрикат (обично во рударството и во прехранбената индустрија). Со машинската преработка на грозјето се добива поголем рандман на шира. Рандманот од оваа сорта говеда е висок.

раненик | м.

Посвоеник, посвојче. Таа го чуваше својот раненик од бебе. На крајот си зедоа раненик.

ранет | ж.

Лице на кое му е нанесена рана. Ранетите ги сместија во најблиската болница. Ранетиот се освести и прозборе. Ранетата не зборуваше и не помнеше ништо

ранет | прид.

Што има, што добил рани, телесни повреди. Ранети војници. Тројцата беа тешко ранети. Ранети птици. Ранет волк. Ранета срна. Ранет со нож.

ранец 1 | м.

Вид лоза. Ранецот успева во Кавадаречко.

ранец 2 | м.

Еден вид специјална торба, чанта со ремени отстрана што се носи нарамена на грб; Планинарски ранец. Војнички ранец. Училишни ранци.

ранешен | прид.

ранжир | м.

Распоред, разместување, средување според определени мерила, критериуми, потреби. Тој врши ранжир на книгите во библиотеката. Изврши ранжир на вагоните во композицијата.

ранжира | св. и несв.

Распореди, распоредува, размести, разместува нешто; Таа ги ранжира книгите и старите списи. Два часа ги ранжира железничките вагони.